“လြမ္းေမာေန႔ရက္မ်ား.....” ဒု-ၿမိဳ႕နယ္ဘဝနဲ႔ ေ႐ႊဘိုၿမိဳ႕မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတာ ၆ လခန္႔ရိွလာတဲ့ တစ္ေန႔ ရံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း (ထိုစဥ္က)ေ႐ႊဘိုခရိုင္ဥပေဒအရာရိွ ဆရာဦးေပါဟန္(ယခု အၿငိမ္းစားယူသြားပါၿပီ)က ကြၽန္ေတာ့္စားပြဲေရွ႕ေရာက္လာၿပီး ``ကိုသူရိန္၊ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း ခင္မ်ား ေမာ္လိုက္ကို ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရိွ(တာဝန္)အျဖစ္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရပါၿပီ ရုံးခ်ဳပ္က ယခုပဲ ဖုန္းဆက္တယ္ တဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သတ္မွတ္ခ်က္အရ ေျပာင္းရဖို႔နီးၿပီဆိုတာ သိၿပီးသားမို႔ ေမာ္လိုက္ဆိုတာ ဘယ္နားကလဲ ဆရာလို႔ ေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းလိုက္ခဲ့ ျမန္မာျပည္ေျမပံုရိွတယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဆရာေပါက သူ႔အခန္းကိုေခၚသြားတယ္ ေျမပံုမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ၿမိဳ႕ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတယ္ အဲဒီေန႔ပါပဲ ေမာ္လိုက္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တာဝန္လႊဲေျပာင္းရမယ့္ ဆရာဦးတင္မင္းဦးက ဖုန္းဆက္တယ္ မံု႐ြာၿမိဳ႕ကေန အျမန္ေရယာဥ္(ရွပ္ေျပး)စီးလာဖို႔ သီဟထြန္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ၊ ေ႐ႊနဒီ၊ MGRG ေရယာဥ္လိုင္းအမည္ေတြ ေျပာျပပါတယ္ ထိုစဥ္က ကားလမ္းရိွေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အဆင္မေျပေသးဘူး(ယခုလည္း အတူတူပါပဲ လကမ႓ာမ်က္နွာျပင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္က သတ္မွတ္ထားတာ) (၂၈. ၁၂. ၂၀၁၂)ရက္ေန႔ ေ႐ႊဘိုကေန မံု႐ြာ၊ မံု႐ြာက သူငယ္ခ်င္း ယဥ္ေဝ ကူညီလို႔ ရွပ္ေျပးလက္မွတ္ရၿပီး ဆိပ္ကမ္းနဲ႔နီးေအာင္ ယမင္း အိမ္မွာတည္းခိုလို႔ (၂၉. ၁၂. ၂၀၁၂)ရက္ေန႔ နံနက္ ၄ နာရီက်ေတာ့ ပထမဆံုးျမင္ဖူးစီးဖူးရတဲ့ ရွပ္ေျပးဆိုတာႀကီးနဲ႔ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကို ဆန္တက္လာခဲ့ရတာေပါ့ ဇာတိပ်ဥ္းမနား အိမ္ေနာက္ဘက္မွာရိွတဲ့ ငလိုက္ေခ်ာင္းထဲ အိမ္ကမသိေအာင္ သြားေဆာ့ရင္း ေရနစ္ခဲ့ၿပီးကတည္းက ေရဆိုေၾကာက္ေနတဲ့ အညာသားက ျမစ္ဆိုတာထဲခရီးသြားရေတာ့ ပိုေၾကာက္ေနေပမယ့္ ဟန္လုပ္ေနတာေပါ့ ည ၇ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေမာ္လိုက္ေရာက္ေရာ(ဒါေတာင္ ေရေၾကာင္းေကာင္းေသးတဲ့အခ်ိန္မို႔) ဆရာဦးတင္မင္းဦးက ဆိပ္ကမ္းလာႀကိဳပါတယ္ ထိုစဥ္က ေရယာဥ္ေတြ ေမာ္လိုက္မွာ ညအိပ္ၾကရေတာ့ ကမ္းနားလမ္းတေလ်ာက္ ထမင္းဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ တည္းခိုခန္းေတြေၾကာင့္ စည္ကားပါတယ္(ယခုေတာ့ ညမအိပ္ၾကေတာ့လို႔ အဲဒီျမင္ကြင္းကို မေတြ႕ျမင္ရေတာ့ပါဘူး) ၿမိဳ႕မီးေပးခ်ိန္က ထိုစဥ္က ၂ နာရီ(ည ၇ နာရီကေန ၉ နာရီအထိ) ယခုေတာ့ ၄ နာရီ ရရိွပါၿပီ (၂. ၁. ၂၀၁၃)ရက္ေန႔ၾကေတာ့ အလုပ္လႊဲေျပာင္းလက္ခံလုပ္ၾကတာေပါ့ ေရာက္ကာစလည္းျဖစ္ တစ္ကိုယ္တည္းသမားလည္းျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေနခဲ့ရတဲ့ၿမိဳ႕နဲ႔နိႈင္းယွဥ္ရင္ တစ္ရပ္ကြက္စာပဲရိွၿပီး လည္ပတ္စရာမရိွတဲ့ ေမာ္လိုက္ၿမိဳ႕ဟာ ေနေပ်ာ္စရာမေကာင္းပါဘူး အ္ိမ္နဲ႔ဖုန္းေျပာရင္ အလုပ္ထြက္မယ္ မေနနိုင္ဘူး တစ္ေယာက္တည္းၾကာရင္ ရူးလိမ့္မယ္လို႔ေျပာေတာ့ အန္တီက ၁ လေလာက္ေနၾကည့္ပါ မရရင္ သား သေဘာပဲ ၁ လျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ ၁ လေနၾကည့္ပါဦးေပါ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရံုးက ႀကီး/ေရး မလဲ့က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေနာက္ ၇ လေလာက္အၾကာမွာ ရံုးအကူျဖစ္လာၿပီး တပည့္ေက်ာ္ျဖစ္လာမယ့္ ၿဖိဳးေဝေက်ာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေျပာင္းအလဲေတြ စတင္ျဖစ္ေစေတာ့တာပါ ၿဖိဳးေဝေက်ာ္နဲ႔ ေၾကးနန္းရံုးကြင္းမွာ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းခတ္ရင္း ၿမိဳ႕ခံေတြျဖစ္တဲ့ ဘိုင္ေလး၊ ဘိုင္ႀကီး၊ အီစမိုင္၊ ကိုစည္သူ၊ ကိုညီေဇာ္၊ ဖိုးေက်ာ္၊ သံေခ်ာင္း၊ ကိုေက်ာ္၊ ေဂးလ်န္၊ ေသာ္ဇင္၊ ဂ်ာႀကီး၊ ေက်ာ္ရဲေအာင္၊ ငေစး၊ ကိုဘီအီး စသည္တို႔နဲ႔ သိကြၽမ္းရင္းနွီးရင္း အျခားၿမိဳ႕ခံေတြကိုပါ သူတို႔ေၾကာင့္ ရင္းနီွးလာခဲ့ပါတယ္ ကင္းတပ္ ငါးခ်ဥ္ထုပ္ မစိန္ ေကာက္ညႇင္းထုပ္ ေမာ္လိုက္ ျမက္သီးနႈတ္ ဆိုတာေတြ ခ်င္းတြင္းျမစ္ေရ ေနာက္က်ိက်ိ ေသာက္မိရင္ ေမာင္ႀကီးမျပန္နိုင္ ဆိုတာေတြနဲ႔ရင္းနွီးလာခဲ့ပါၿပီ ဝါတြင္းကာလဆိုရင္ စာေရးကုန္းဓမၼာရံုမွာ တစ္လ ၂ ႀကိမ္အလွဴေငြထည့္ဝင္ၿပီး တရားနာျဖစ္သလို ဘာသာေရး လိုက္စားမႈေတြ လုပ္ပါတယ္(ဘုန္းႀကီးေတြ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီးရင္ ကိုယ္ေတြပါစားၾကတာကို ဆိုလိုတာပါ) ေက်း႐ြာေတြကိုလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြေၾကာင့္ ေရာက္ျဖစ္ရင္း ႐ြာခံေတြနဲ႔ပါ ရင္းနွီးမႈရခဲ့ရတာေပါ့ သစၥာမြန္၊ ဆံုေနၾကတို႔ကိုလည္း က်င္လည္ခဲ့တာပဲ လက္ေဆးကန္၊ ေတာင္တစ္လံုး၊ ဒီပကၤရာ၊ စစ္ေဆာင္စစ္ေအာင္တို႔ကိုလည္း ဖူးခဲ့ရတာပဲ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔လည္း ညိွနွိုင္းခဲ့ရတာပဲ စစ္ေဆးရင္းနဲ႔ ျဖန္ေျဖခဲ့ရေသးတာပဲ နွစ္အစပိုင္းေတြၾကရင္ ရပ္ကြက္ ၂ ရပ္ကြက္က အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို လူမႈေရး လိုက္စားရတာေပါ့ လြတ္လပ္ေရးေန႔ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲၾကရင္ ကိုစည္နဲ႔ ကိုညီရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္းခ်ီေတြ ၾကည့္ရသလို ဓာတ္ေပါင္းေစတီတဝိုက္ အားကစားပြဲနဲ႔ နို႔ဆီဗူးေပါက္ပြဲေတြမွာ စီးေမ်ွာခဲ့ရတာေပါ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ၾကရင္ ခ်င္းတြင္းျမစ္အတြင္းေလွေလွာ္ၿပိဳင္ပြဲကို ကမ္းလံုးကြၽတ္အားေပးမႈေတြ ဆံုေတြ႕ခဲ့ရေသး ဒီပကၤရာပြဲဆိုရင္ ပြဲလမ္းသဘင္ရွားတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးအတြက္ စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရသလို နပဆရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ အႀကီးအေသးကလည္း တဒဂၤတာ စိတ္ေက်နပ္စရာပါပဲ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူေတြက ကိုသူရိန္ ႐ြယ္တူနဲ႔ ငယ္သူေတြက ဆရာ ထူးထူးျခားျခား ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ တစ္မိသားစုလံုးက ဦးသူရိန္လို႔ ေခၚဆိုၾကကာ ပ်ဴဌာလိႈက္လွဲေႏြးေထြးခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေမာ္လိုက္ကို သတိတရ ရိွလွပါ၏။ Thurein Htet Khaing

“လြမ္းေမာေန႔ရက္မ်ား.....”
ဒု-ၿမိဳ႕နယ္ဘဝနဲ႔ ေ႐ႊဘိုၿမိဳ႕မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတာ ၆ လခန္႔ရိွလာတဲ့ တစ္ေန႔
ရံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း (ထိုစဥ္က)ေ႐ႊဘိုခရိုင္ဥပေဒအရာရိွ ဆရာဦးေပါဟန္(ယခု အၿငိမ္းစားယူသြားပါၿပီ)က
ကြၽန္ေတာ့္စားပြဲေရွ႕ေရာက္လာၿပီး ``ကိုသူရိန္၊ ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္း ခင္မ်ား ေမာ္လိုက္ကို ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရိွ(တာဝန္)အျဖစ္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရပါၿပီ ရုံးခ်ဳပ္က ယခုပဲ ဖုန္းဆက္တယ္ တဲ့
ကြၽန္ေတာ္က သတ္မွတ္ခ်က္အရ ေျပာင္းရဖို႔နီးၿပီဆိုတာ သိၿပီးသားမို႔ ေမာ္လိုက္ဆိုတာ ဘယ္နားကလဲ ဆရာလို႔ ေမးေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းလိုက္ခဲ့ ျမန္မာျပည္ေျမပံုရိွတယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဆရာေပါက သူ႔အခန္းကိုေခၚသြားတယ္
ေျမပံုမွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ၿမိဳ႕ဆိုတာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတယ္
အဲဒီေန႔ပါပဲ ေမာ္လိုက္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တာဝန္လႊဲေျပာင္းရမယ့္ ဆရာဦးတင္မင္းဦးက ဖုန္းဆက္တယ္
မံု႐ြာၿမိဳ႕ကေန အျမန္ေရယာဥ္(ရွပ္ေျပး)စီးလာဖို႔ သီဟထြန္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ၊ ေ႐ႊနဒီ၊ MGRG ေရယာဥ္လိုင္းအမည္ေတြ ေျပာျပပါတယ္
ထိုစဥ္က ကားလမ္းရိွေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အဆင္မေျပေသးဘူး(ယခုလည္း အတူတူပါပဲ လကမ႓ာမ်က္နွာျပင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္က သတ္မွတ္ထားတာ)
(၂၈. ၁၂. ၂၀၁၂)ရက္ေန႔ ေ႐ႊဘိုကေန မံု႐ြာ၊ မံု႐ြာက သူငယ္ခ်င္း ယဥ္ေဝ ကူညီလို႔ ရွပ္ေျပးလက္မွတ္ရၿပီး ဆိပ္ကမ္းနဲ႔နီးေအာင္ ယမင္း အိမ္မွာတည္းခိုလို႔
(၂၉. ၁၂. ၂၀၁၂)ရက္ေန႔ နံနက္ ၄ နာရီက်ေတာ့ ပထမဆံုးျမင္ဖူးစီးဖူးရတဲ့ ရွပ္ေျပးဆိုတာႀကီးနဲ႔ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကို ဆန္တက္လာခဲ့ရတာေပါ့
ဇာတိပ်ဥ္းမနား အိမ္ေနာက္ဘက္မွာရိွတဲ့ ငလိုက္ေခ်ာင္းထဲ အိမ္ကမသိေအာင္ သြားေဆာ့ရင္း ေရနစ္ခဲ့ၿပီးကတည္းက ေရဆိုေၾကာက္ေနတဲ့ အညာသားက ျမစ္ဆိုတာထဲခရီးသြားရေတာ့ ပိုေၾကာက္ေနေပမယ့္ ဟန္လုပ္ေနတာေပါ့
ည ၇ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ေမာ္လိုက္ေရာက္ေရာ(ဒါေတာင္ ေရေၾကာင္းေကာင္းေသးတဲ့အခ်ိန္မို႔)
ဆရာဦးတင္မင္းဦးက ဆိပ္ကမ္းလာႀကိဳပါတယ္
ထိုစဥ္က ေရယာဥ္ေတြ ေမာ္လိုက္မွာ ညအိပ္ၾကရေတာ့ ကမ္းနားလမ္းတေလ်ာက္ ထမင္းဆိုင္၊ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ တည္းခိုခန္းေတြေၾကာင့္ စည္ကားပါတယ္(ယခုေတာ့ ညမအိပ္ၾကေတာ့လို႔ အဲဒီျမင္ကြင္းကို မေတြ႕ျမင္ရေတာ့ပါဘူး)
ၿမိဳ႕မီးေပးခ်ိန္က ထိုစဥ္က ၂ နာရီ(ည ၇ နာရီကေန ၉ နာရီအထိ) ယခုေတာ့ ၄ နာရီ ရရိွပါၿပီ
(၂. ၁. ၂၀၁၃)ရက္ေန႔ၾကေတာ့ အလုပ္လႊဲေျပာင္းလက္ခံလုပ္ၾကတာေပါ့
ေရာက္ကာစလည္းျဖစ္ တစ္ကိုယ္တည္းသမားလည္းျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေနခဲ့ရတဲ့ၿမိဳ႕နဲ႔နိႈင္းယွဥ္ရင္ တစ္ရပ္ကြက္စာပဲရိွၿပီး လည္ပတ္စရာမရိွတဲ့ ေမာ္လိုက္ၿမိဳ႕ဟာ ေနေပ်ာ္စရာမေကာင္းပါဘူး
အ္ိမ္နဲ႔ဖုန္းေျပာရင္ အလုပ္ထြက္မယ္ မေနနိုင္ဘူး တစ္ေယာက္တည္းၾကာရင္ ရူးလိမ့္မယ္လို႔ေျပာေတာ့
အန္တီက ၁ လေလာက္ေနၾကည့္ပါ မရရင္ သား သေဘာပဲ
၁ လျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း ေနာက္ ၁ လေနၾကည့္ပါဦးေပါ့
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရံုးက ႀကီး/ေရး မလဲ့က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေနာက္ ၇ လေလာက္အၾကာမွာ ရံုးအကူျဖစ္လာၿပီး တပည့္ေက်ာ္ျဖစ္လာမယ့္ ၿဖိဳးေဝေက်ာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္
အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေျပာင္းအလဲေတြ စတင္ျဖစ္ေစေတာ့တာပါ
ၿဖိဳးေဝေက်ာ္နဲ႔ ေၾကးနန္းရံုးကြင္းမွာ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းခတ္ရင္း ၿမိဳ႕ခံေတြျဖစ္တဲ့ ဘိုင္ေလး၊ ဘိုင္ႀကီး၊ အီစမိုင္၊ ကိုစည္သူ၊ ကိုညီေဇာ္၊ ဖိုးေက်ာ္၊ သံေခ်ာင္း၊ ကိုေက်ာ္၊ ေဂးလ်န္၊ ေသာ္ဇင္၊ ဂ်ာႀကီး၊ ေက်ာ္ရဲေအာင္၊ ငေစး၊ ကိုဘီအီး စသည္တို႔နဲ႔ သိကြၽမ္းရင္းနွီးရင္း အျခားၿမိဳ႕ခံေတြကိုပါ သူတို႔ေၾကာင့္ ရင္းနီွးလာခဲ့ပါတယ္
ကင္းတပ္ ငါးခ်ဥ္ထုပ္
မစိန္ ေကာက္ညႇင္းထုပ္
ေမာ္လိုက္ ျမက္သီးနႈတ္ ဆိုတာေတြ
ခ်င္းတြင္းျမစ္ေရ ေနာက္က်ိက်ိ
ေသာက္မိရင္ ေမာင္ႀကီးမျပန္နိုင္
ဆိုတာေတြနဲ႔ရင္းနွီးလာခဲ့ပါၿပီ
ဝါတြင္းကာလဆိုရင္ စာေရးကုန္းဓမၼာရံုမွာ တစ္လ ၂ ႀကိမ္အလွဴေငြထည့္ဝင္ၿပီး တရားနာျဖစ္သလို ဘာသာေရး လိုက္စားမႈေတြ လုပ္ပါတယ္(ဘုန္းႀကီးေတြ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီးရင္ ကိုယ္ေတြပါစားၾကတာကို ဆိုလိုတာပါ)
ေက်း႐ြာေတြကိုလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြေၾကာင့္ ေရာက္ျဖစ္ရင္း ႐ြာခံေတြနဲ႔ပါ ရင္းနွီးမႈရခဲ့ရတာေပါ့
သစၥာမြန္၊ ဆံုေနၾကတို႔ကိုလည္း က်င္လည္ခဲ့တာပဲ
လက္ေဆးကန္၊ ေတာင္တစ္လံုး၊ ဒီပကၤရာ၊ စစ္ေဆာင္စစ္ေအာင္တို႔ကိုလည္း ဖူးခဲ့ရတာပဲ
တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔လည္း ညိွနွိုင္းခဲ့ရတာပဲ
စစ္ေဆးရင္းနဲ႔ ျဖန္ေျဖခဲ့ရေသးတာပဲ
နွစ္အစပိုင္းေတြၾကရင္ ရပ္ကြက္ ၂ ရပ္ကြက္က အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို လူမႈေရး လိုက္စားရတာေပါ့
လြတ္လပ္ေရးေန႔ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲၾကရင္ ကိုစည္နဲ႔ ကိုညီရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္းခ်ီေတြ ၾကည့္ရသလို ဓာတ္ေပါင္းေစတီတဝိုက္ အားကစားပြဲနဲ႔ နို႔ဆီဗူးေပါက္ပြဲေတြမွာ စီးေမ်ွာခဲ့ရတာေပါ့
ျပည္ေထာင္စုေန႔ၾကရင္ ခ်င္းတြင္းျမစ္အတြင္းေလွေလွာ္ၿပိဳင္ပြဲကို ကမ္းလံုးကြၽတ္အားေပးမႈေတြ ဆံုေတြ႕ခဲ့ရေသး
ဒီပကၤရာပြဲဆိုရင္ ပြဲလမ္းသဘင္ရွားတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးအတြက္ စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ရသလို နပဆရဲ႕ ေက်ာပိုးအိတ္ အႀကီးအေသးကလည္း တဒဂၤတာ စိတ္ေက်နပ္စရာပါပဲ
ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူေတြက ကိုသူရိန္
႐ြယ္တူနဲ႔ ငယ္သူေတြက ဆရာ
ထူးထူးျခားျခား ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ တစ္မိသားစုလံုးက ဦးသူရိန္လို႔ ေခၚဆိုၾကကာ ပ်ဴဌာလိႈက္လွဲေႏြးေထြးခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေမာ္လိုက္ကို သတိတရ ရိွလွပါ၏။
 Thurein Htet Khaing